bijna vakantie!!!!!!!

Hoi allemaal,

eindelijk, eindelijk weer een berichtje van ons!!! In het vorige verhall waren we gebleven bij de sari van san en an! nou die hebben we gedragen en we voelden ons echt prinsesjes!!! alleen we moesten wel een beetje wennen aan het feit dat je rug zo bloot is, en dat in de kerk!!! maar de meiden verzekerden ons dat het echt wel kon. Nu begrijpen we helemaal waarom de indiase vrouwen allemaal zo langzaam lopen, je kan echt niet snel lopen in een sari. Toen we naar de kerk liepen, viel het cor gelijk op dat we veel langzamer liepen dan gewoonlijk :-P

De volgende week zijn we weer lekker gaan werken op de afdeling en op donderdag was cor jarig!!!! San en ik hadden als verassing geregeld dat de kok een taart zou maken met kaarsjes erop en het lievelingstoetje van cor: pumpkin pie!!!!
Hier de ervaringen van cor: Mijn verjaardag, 2 december is niet stilletjes voorbij gegaan, San en An hebben mij erg verwend;)! Lag nog in mijn bed, toen ze samen zingend binnen kwamen, Anneleen had zelfgemaakte slinger met mijn naam opgehangen en Sandra allemaal ballonnen en als kado een armbandje vanuit Nederland. Echt super leuk! San vertelde het in de onderweg tegen het team van het Chetna project dat ik jarig was, toen stopte de driver in Raxaul en hebben bij een ‘soort’ van bakker een traktatie gehaald, soort van donut met heel veel suiker en olie, was super lekker! Heel leuk dat ze dat deden. Ik heb daar getrakteerd op chocola! Heel gaaf, heb ook wat aan de dorpelingen uitgedeeld, vonden ze helemaal geweldig! Had nog wel veel meer willen kopen om te trakteren.. Ja en ’s ochtends hadden Sandra en Anneleen aan de kok gevraagd om een taart voor mij te maken!! En ik wist van niets, na het warme eten, deed de kok alle lichten uit en kwam hij met een grote cake binnen met 21 kaarsjes erop, ah wat was dat een leuke verrassing en ook nog eens pumpkinpipe:D!! Mijn allerlekkerste toetje. Echt, dat zou ik elke avond wel kunnen eten. Echt zo’n leuke verassing, aan de kok en meisje dat hem helpt heb ik een reep chocola gegeven. Leuk om te zien hoe verast ze waren..Nog bedankt voor jullie mailtjes en e-kaarten, heel leuk!

We zijn deze dag met de community health meegeweest naar een health clinc. Het was midden in het dorp dit keer en dat was echt heel erg leuk. Het was een hele rustige, zonnige dag, dus het voelde wel een kloein beetje als een vakantie dag. Het was erg rustig in de clinc, we hebben wel kunnen helpen met de antenatal check-ups en uiteindelijk konden we zelf ook voelen hoeveel weken een vrouw zwanger was en wat de positie van de baby was, echt heel erg gaaf!!!

Op een gegeven moment kwam er een vrouw eten verkopen op de grond voor de clinc. Ze had gepofte rijst bij zich en daar bolletjes van gemaakt, maar ook iets gefrituurds en een ssort van erwten. Heel veel van de bewoners van het dorp kwamen naar haar toe om rijst of mais van het veld dat ze net hadden geoogst, om te ruilen voor wat eten van haar. Het was echt heel interessant om te zien. Ze had een ouderwetse weegschaal, eentje die je in je handen moet houden, en aan allebei de kanten zit een bord (ik weet dat er een hele mooie naam voor is, maar geen flauw idee wat het is)
aan de ene kant legde ze dan wat gewichten en aan de andere kant de rijst. En voor iets minder dan dat gewicht, kregen ze dan eten van haar.

Op een gegeven moment kwam san op het idee om samen te eten met de bevolking van dit dorp, zodat ze eens een lekkere maatijd zouden krijgen. Ik had toevallig nog geld bij me, 100 roepies, dus we hebben het gevraagd aan de health workers en ze vonden het prima. We konden echt ontzettend veel eten kopen van dat geld, echt geweldig.

Maar op de een of andere manier hadden we een misverstand met ze, en begrepen ze dat we al dat eten voor de village health workers hadden gekocht voor de lunch. en alle gepofte rijst voor de kinderen in het dorp. Eerst waren we daar wel gefrustreerd over, maar toen zagen we hoe ontzettend dankbaar de health workers waren voor deze maaltijd. Ze zeiden tegen ons dat er al heel veel buitenlanders hier waren geweest, maar nog nooit had iemand voor ze een lunch gekocht. Ze waren echt ontzettend dankbaar!!!!!

We hadden zelf heel veel lunch bij ons, Idrish had echt voor een heel leger gekocht, dus uiteindelijk hebben we dat ook nog gedeeld met de mensen uit het dorp. Ze durfden het eerst niet te pakken, dus hebben we het helemaal klaargemaakt en uitgedeeld. En van uitdelen wordt je toch rijk!!!! :-D

We hadden echt een geweldige dag!
We hebben de rest van de week nog gewerkt en iedereen hier was verder heel druk bezig met alle voorbereidingen voor de opening van het nieuwe ziekenhuis. Alle muren werden netjes geverfd en alles werd mooi versierd, het werd echt een plaatje. San heeft de hele week, elke avond, geoefend met de band en het koor voor de opening. Ze hebben hier echt nog niet eerder een dwarsfluit gezien, dus ze vinden het allemaal heel erg bijzonder.

In het weekend zijn Roupa en Paul uit America gekomen, en Roupa geeft ons nu allemaal lessen in Hindi, echt geweldig.Echt hele leuke lieve mensen!

Afgelopen week was een erg drukke week, maar veel leuke dingen gedaan. Maandag heb ik (cor)gewerkt op de Medical Ward. Ik heb ondertussen helemaal mijn plekje gevonden daar. Helaas wordt het steeds rustiger op de afdeling, zijn echt behoorlijk wat bedden leeg. Dat is hier altijd het geval in de maand December, volgens mij collega’s is het dan altijd op z’n rustigst.

En ik (an) heb weer lekker gewerkt op de pedriatric en ik krijg het ook steeds meer naar mijn zin, Inmiddels ken ik bijna al mijn collega's en durven ze me ook steeds meer verantwoordelijkheden te geven. Ik leer ook steeds meer zinnetjes Hindi die ik tegen de ouders kan zeggen, en dat maakt het ook heel erg leuk. Ze moeten wel vaak lachen om mijn uitspraak, maar dat vind ik alleen maar grappig!

Afgelopen zondag/maandag zijn er heel veel gasten overgekomen naar Raxaul om de opening van het nieuwe ziekenhuis bij te wonen. Das was afgelopen dinsdag. Bij ons in het guesthouse, waren 2 mannen uit schotland. Eén was een kleinzoon van Duncan die dit ziekenhuis opgericht heeft, wel heel bijzonder om dat dan zo mee te mogen maken. Verder was er nog een vrouw uit Canada (eind 60 jaar) die heeft hier voor 25! jaar gewerkt. Zij was arts, heeft hier ook geholpen bij het opzetten van de projecten. Echt heel erg jammer, vandaag zijn Rupaa en Paul (chirurg) weer terug gegaan naar de USA. Dus mijn Hindi en Engelse lessen zijn nu gestopt. Zullen ze echt missen, vooral de gezelligheid. Ook van Paul hebben we veel kunnen leren en mochten bij zijn operaties kijken!


Maandag avond was er een gebedsavond voor de opening van het nieuwe ziekenhuis. Volgens de planning zou deze ongeveer 2 uur duren, maarja dat is de Indiase tijd! Het begon om 6 uur, kregen allemaal een Indiaas gerechtje, echt lekker, kan het niet goed uitleggen, maar heeft iets weg van loempia, dan heel pittig, dan ook nog eens chili overheen;)!

Die avond begon in de kerk (kerkdienst), eerst zingen van veel Hindi liederen, waarvan ik sommige nu beetje ken:). Daarna veel gedankt voor alles wat we van God mochten ontvangen, deze avond leek wel een soort van dankdag.. Echt heel mooi, we moesten allemaal elkaars hand vast houden en voor de ander naast je danken en bidden. Dat die persoon er mocht zijn en voor wat diegene mocht doen in zijn leven. Daarna moest je voor jezelf nagaan wat je allemaal van God ontvangen hebt dit jaar en waar je hem voor wilde bedanken. Echt goed om zo bij alles stil gezet te worden.

Aan het einde van de kerkdienst, rond 8 uur, kregen we allemaal een kaarsje in ons hand en liepen we in een optocht naar een groot terrein waar ze allemaal stoelen neergezet hadden. Daar gingen we nog 1,5 uur lang buiten bidden. Allemaal gebedspunten, voor de regering van Bihar, dat van Raxaul, het ziekenhuis, het personeel. Ook dat er in Bihar steeds meer christenen mogen komen. Het was echt heel bijzonder. We zaten daar allemaal op stoelen met een kaarsje in onze handen, ondertussen werd het wel behoorlijk koud. Iedereen zat nog op slippers, denk dat rond de 12 graden was;). Brr ik had het echt ontzettend koud. Toen weer thuis kwam heerlijk opgewarmd en gelijk naar bed gegaan. Het was echt een hele mooie avond!


De volgende dag heb ik (cor) weer gewerkt op de Medical Ward. En ik (an) heb lekker nog allemaal dingetje gergeld overdag! Om 3 uur ’s middags begon het volgende programma, the inauguratie van het nieuwe ziekenhuis. Nu hadden ze allemaal stoelen neergezet voor het nieuwe ziekenhuis. Daar begonnen we weer eerst met zingen, was een koor en San speelde mee op haar dwarsfluit. Iedereen vond dit helemaal geweldig, dit kennen ze niet in India;)!! Dagen erna hadden ze het er nog over. Bijzonder om dit alles mee te mogen maken. Daarna startte the tour in het ziekenhuis, echt heel mooi is het nieuwe ziekenhuis. Het nieuwe gebouw staat er nu, maar ik hoop ook dat ze meer materiaal krijgen om hun werk te kunnen doen.

Om 5 uur was de inauguratie afgelopen, kregen Indiase thee, hebben we super vaak gehad, heerlijk! Volgens ging het programma verder waar we die avond ervoor ook geweest waren, op het grote open terrein met podium. Ik denk dat er wel ongeveer 500 mensen waren. Wij, vanuit het guesthouse, waren de eregasten. Het was echt een mega groot programma, het ging door tot 9 uur! Daarna kreeg heel het ziekenhuis eten!! Echt indiaas gerecht, met rijst, groente en veel kruiden, echt lekker. We hebben de kok rond te zien lopen, met zowaar een glimlach op zijn gezicht. Echt fijn dat hij ook is een keer een avond off heeft! En dit is vast enorm lang geleden dat hij een keer niet hoefde te koken.

Cor had een pakje tompoezen van huis meegenomen, die je zelf kunt maken met melk/water. We gingen daarmee vanavond naar de kok, hij zat echt met grote ogen naar het pak te kijken. Wij wilde alleen maar vragen of we ze keuken mochten gebruiken en één van zijn schalen. Maar dat snapte hij niet.

Wij hadden het pak open gemaakt, hij moest echt lachen toen hij al die zakjes zag en dat bakje wat erin zat. En hij begon het zelf te maken na een uitleg van ons. Ja hoor, wij hadden geen kans meer om het zelf te maken;) Tja de keuken is immers zijn domein, maar hij had er echt plezier in om die tompoezen te maken;)!! Vooral het glazuur wat je op de tompoezen moet doen, vond hij echt heel raar.. Echt we hebben hem nog nooit zo vrolijk gezien. Nu weten we hoe we een glimlach van hem kunnen krijgen;)! Toen hij klaar was, zei ik tegen hem dat hij ook een stuk moest nemen. Maar dat deed hij echt niet, hij zal wel denken wat is het voor plumpudding.. Na een poosje ben ik weer de keuken ingegaan, toen heeft hij toch een stukje genomen en hij vond het echt heel lekker!! Echt super leuk, echt een grote glimlach op zijn gezicht.. We moeten vaker iets met hem samen klaarmaken, wat super om te doen..

Aanstaande vrijdag nemen we weer de trein richting Delhi, voor onze vakantie in Goa! We hebben er echt heel veel zin in. Even helemaal niks hoeven te doen en echt vakantie houden.

Kan merken dat we alle drie echt helemaal moe zijn van alles. We zitten hier ook geen moment stil, afgelopen week was niet normaal. Altijd hebben we wat te doen, echt altijd! Zo van de week wild we net beginnen met dit verslag, kwam Nanratta of we nog even op bezoek kwamen bij haar oom uit Delhi. Daar had ze het al heel vaak over gehad, ze wilde ons aan hem voorstellen, want die dag erna zou hij alweer vertrekken.

Dus toch maar meegegaan, toen heeft ze hem aan ons voorgesteld. Echt een aardige man. Hij is een pastor in Delhi, heeft zijn eigen gemeente. De vrouw van dr. Sunil is zijn dochter, dus waren dr. Sunils huis. We zijn daar wel 2 uur geweest, niet echt de bedoeling, maar was echt heel gezellig. Toen daarna zijn we met hem nog een poos naar de afdeling gegaan om te evangeliseren. Wauw echt bijzonder.. Hij heeft stukje uit de bijbel gelezen en verteld wie Jezus is. Heel veel mensen wilde christen worden!

We zijn daarna het dorp in gegaan om daar over Jezus te vertellen en heel veel mensen hebben hun hart aan jezus gegeven!!!! echt gaaf!! We hadden alleen echt veel te weinig bijbels bij ons, dus morgen avond gaan we weeer erug met heel erg veel bijbels om uit te delen en een groter team!!!!


en inmiddels is het weer wat drukker in het guesthouse geworden want Robbie, Henk en Addie(docenten CHE) zijn aangekomen en Peter komt vanavond dus dan zijn we helemaal compleet.

kunffel voor jullie en bedankt voor alle leuke en lieve reacties weer!!! het is echt geweldig om ze te lezen en wat uit NL te kunnen horen!!!! Dus dank jullie wel!