ja, weer een berichtje van ons!!!

Hoi allemaal!!!

Wat we in het vorige verslag nog niet hebben gezet, is onze actie op de ward van afgelopen zondag!!!!
Afgelopen zondag zijn we ntuurlijk weer naar de ward geweest, dit keer met ons drieen, Namrata, Luig(de jongen uit zwitserland). We hebben allemaal tijdens deze week al gebeden voor deze actie en het was echt heel erg krachtig. We zijn sit keer naar de midward geweest, waar erg veel mensen waren. Er hebben wel minstens 15 mensen hun leven aan God gegeven en we hebben erg veel bijbels uit kunnen delen. We dachten dit keer heel veel bijbels meet e hebben(we hadden er zo’n 50 meegenomen in ons kleine koffertje van de Heer!!! :-D)maar weer was ons geloof te klein want ze waren er bijna allemaal doorheen. Terwijl we dachten nu toch wel heel veel mee te hebben genomen!

En dan nu verder met woensdag: we hebben deze dag weer gewerkt op de ward, maar niet de hele dag. Ik weet niet of ik het jullie al eerder had verteld, maar bij mij (Anneleen) op de afdeling, ligt een hospitalbaby, hij is achtergelaten door zijn ouders op het treinstation. Het is een jongetje van een jaar of vijf en hij is hier al minstens twee maanden. Hij leeft helemaal in zijn eigen wereld en het is schrijnend om te zien hoe weinig aandacht hij krijgt. Hij slaapt erg veel, veel te veel voor een jongen van vijf, en hij speelt eigenlijk nooit. Vandaag besloten we om hem eens lekker mee te nemen naar de speeltuin. De hoofdzuster vond het prima, maar ze zei dat hij direct ging huilen als we hem meenamen. Mooi dat hij niet ging huilen!! :-D
We hebben hem kennis laten maken met zand, vond ‘ie in het begin wel een beetje eng, hem meegenomen naar de glijbaan en lekker laten schommelen.
Daarna hebben we hem meegenomen naar het guesthouse en hem lekker gedouched en schone kleren aangetrokken. En ik denk dat dat al een hele tijd geleden is dat hij zo lekker si schoongemaakt. Op de pedriatic gooien ze altijd ee beetje water over hem heen en kleden hem daarna aan.
We hebben lekker zijn tanden gepoetst en samen met hem gelunched. En daarna heeft Corriene hem nog lekker een middagje vermaakt. Ze hebben voor hem nog steeds geen onderdak gevonden in een tehuis, dus als jullie daarvoor mee willen bidden!!! Hij heeft echt een thuis nodig, en hoort zeker niet de hele dag op een ward te liggen tussen allemaal zieke baby’s.

Donderdag hebben we onze studiedag gehad en hebben lekker gestudeerd voor onze toetsen, dat moet natuurlijk ook gebeuren. We gaan aan de eerstejaars verpleegkunde studenten een aantal lessen geven over sociale vaardigeheden naar de patient toe. Op de opleiding hier wordt daar namelijk niet zo heel erg veel aandacht aan besteed, terwijl het toch een heel belangrijk onderwerp is!!!!
‘s avonds zijn we weer de ward op gegaan met dit keer nog veel meer bijbels!!!! Ook deze keer waren er veel mensen die hun hart aan Jezus hebben gegeven. Op een gegeven moment waren we ook voor een aantal vrouwen aan het bidden en toen was de Helige Geest echt heel erg sterk aanwezig, de vrouwen waarvoor we aan het bidden waren, waren ook echt aangeraakt, heel erg bijzonder om te zien!!! We kwamen ook nog een man tegen die al vijf jaar christen was en zich nog niet had laten dopen, we moedigden hem aan om dat te gaan doen!!! Het was wel gaaf want hij heeft ook verteld dat hij Hindoe was en dat hij nu wist dat er maar 1 God was, Jezus, die hem had gered.
Hij straalde ook echt, bijzonder om te zien!

Vrijdag zijn we weer mee geweest met het community project naar het health center, samen met alle studenten. De vorige keer dat we gingen, hebben we een meisje ontmoet met het syndroom van down. Sandra had echt op haar hart om een jurk voor dat meisje te kopen omdat het gewoon rondliep in een hemdje en een short. We zijn Raxaul in geweest en hebben een echte prinsessenjurk voor haar gevonden en vandaag gingen we haar opzoeken om deze aan haar te geven. We zijn naarhet dorpje toe gelopen waar ze woonde, en het was wel schokkend om te zien hoe arm sommige mensen het daar hadden! Op een gegeven moment stonden er allemaal tentjes op het land waar mensen in woonden, zo klein en simpel en hoe ontzettend koud moet het daar wel niet zijn in de winter!!!! Uiteindelijk kwamen we aan bij het huis waar het meisje woonde. De ouders waren graan aan het zeven en een inseten dat daar overheen liepen, enorm! Maar ze maakten er gewoon meel van.
Sandra heeft wat tegen de mnoeder van het meisje gezegd, dat ze zo’n bijzondere dochter heeft en dat God heel erg veel van haar houdt en heeft toen de jurk aan het meidje gegeven en geholpen het aante trekken. Oh, je had het gezicht van het meisje moeten zien, ze was echt heel erg verbaasd dat dit voor haar was, en toen ze het eenmaal aan had, had ze een grote glimlach op haar gezicht. Echt zo ontzettend mooi om te zien.

We hebben natuurlijk ook weer heerlijk Indiaas voedsel gegeten, en daar gaan we nog eens een voor en na foto van maken. Voor het eten hebben we namelijk onze natuurlijke ‘roze’ huidskleur, maar daarna hebben we een prachtig donkerroze gekleurd gezicht en een brandende mond!!! Iedereen heeft er echt heel erg veel lol om dat we het eten zo pittig vinden, en het is natuurlijk erg leuk als ze zoveel lol hebben :-p Wij voelen in ieder geval weer dat we leven;-)

En dan zijn we aangekomen bij vandaag, zaterdag. Er is vanmorgen weer iemand vertrokken uit het guesthouse voor haar vakantie, maar er is inmiddeld ook weer een echtpaar bijgekomen uit Amerika. Dus de tafel is niet zo heel erg leeg meer, maar nog steeds een heel stuk kleiner dan we de laatste tijd gewend waren!

Morgen gaan we natuurlijk weer een actie houden op de ward en we (Anneleen en Sandra) gaan ‘s morgens naar de kerk in een sari, die we van de studenten mochten lenen; helemaal super!!! We moeten er wel erg vroeg voor uit ons bed (7.00), want ze zeiden tegen ons dat het wel een half uur zou duren om het aan te trekken!!! Maar goed, dan zien we er natuurlijk wel helemaal mooi uit en voelen we ons niet meer zo afsteken bij die prachtige indiase meiden in hun gewaden:-D

We sturen snel weer een berichtje uit India!!!!(en we zijn stiekem best wel trots dat we zo snel weer wat hebben geschreven;-) Veel liefs